او سال 1994 به عنوان دختر شایسته جهان انتخاب شد. کسی که به دو زبان انگلیسی و هندی تسلط کامل دارد. این همه معروفیت اما برای رای کافی نبود. برای همین هم در زندگی شخصی اش تصمیمی گرفت که او را از آنچه بود، محبوبتر و معروفتر کرد.

دیوید فراست، مجری، منتقد و نویسنده تلویزون انگلیسی الجزیره به همین مناسبت گفت و گویی مفصل با رای انجام داده است. گفت و گویی که رای در آن از روزهای ابتدایی فعالیت خود به عنوان یک مدل عکاسی تا تبدیل شدنش به یک سوپر استار سینمایی صحبت کرده است.

طرفداران آشواریا رای، صرفا طرفداران سینمای هند نیستند. او بازیگری جهانی است و به همین دلیل خواندن بخشی از حرف های او خالی از لطف نیست. در ادامه می توانید بخشی از این گفت و گو را بخوانید:

زمانی که به اروپا آمدی، دقیقا چندساله بودی؟ اصلا چه شد که احساس کردی می توانی وارد سینما یا دنیای مدلینگ شوی؟

- این برای من خیلی سخت بود. چون هیچ کس در خانواده من یا حتی در اقوامی وجود نداشت که قبلا در رشته های نمایشی فعالیت کرده باشد. در خانواده ما درس خواندن بسیار کار راحت تری بود. به این خاطر که در تمام صحبت های فامیلی ما تنها حرفی که زده می شد این بود که درس بخوانیم، به دانشگاه بریم و دکترا بگیریم. به همین دلیل مسیری که برای وارد شدن به سینما و دنیای مدلینگ طی کردم، مسیر تقریبا سختی بود.

تو در اصل به دوحه آمده بودی که آرشیتکت بشوی، درست است؟!

- بله؛ اما رویای اصلی ام پزشکی بود. دلم می خواست دکتر شوم. من در کنار تحصیل در کلاس های هنری هم شرکت می کردم چون تصمیم داشتم به کشف چیزهای تازه در این رشته دست پیدا کنم. دوست داشتم این رشته را به عنوان یک علم در کنار هنر ببینم و آن را از دست ندهم. زمانی که سال دوم دانشگاه بودم، استادی داشتم که ایشان به غیر از تدریس در دانشگاه به عنوان عکاس خبری نیز فعالیت می کرد. ایشان به من پیشنهاد داد که به عنوان مدل عکاسی ایشان باشم و من هم پذیرفتم. البته فقط به خاطر آن خانم! من هیچ وقت به این کار به عنوان شغل آینده ام نگاه نمی کردم. من تنها یک دانشجو بودم که کاری را برای استادش انجام می داد و این خانم کسی بود که باعث شد آشواریا رای تبدیل به مدلی شود که بتواند قراردادهای خوبی را در این کار ببندد. استادی که واقعا برای من سنگ تمام گذاشت.

- این سوال واقعا من را مضطرب می کند. به این خاطر که من واقعا خیلی به چنین ویژگی ای اهمیت نمی دهم. هر بار که کسی این جمله را به من می گوید، من سعی می کنم خیلی محترمانه از او تشکر کنم اما اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم که واقعا فکر نمی کنم که زیبایی ظاهری من در حدی باشد که باعث شود کسی متعجب شود! من این جمله را زیاد می شنوم و به خاطر آن بسیار از مردم سپاسگزارم. خیلی هم یادم نمی آید دفعه اول چه کسی در مورد این ماجرای زیبایی صحبت جدی با من کرده.

زمانی که در سال 94 تو به عنوان «میس ورلد» (دختر شایسته در جهان) انتخاب شدی، آیا زندگی ات تغییری کرد؟ و اگر بله، این تغییرات چه تاثیری روی تو و اطرافت گذاشت؟

- من احساس می کردم که توانایی کنترل این اتفاقات را دارم. البته که بعد از ماجرای «میس ورلد» زندگی من هم تغییراتی کرد. این تغییرات من را می ترساند. به این خاطر که چیزهای زیادی وجود داشت که قرار بود تغییر کند، این مسیر شروع شده بود. من قبل از آن فقط یک دانشجو بودم و ناگهان در طول یک سال من نماینده مردمم در جهان شدم. این واقعا ترسناک بود اما نباید از انصاف بگذرم که از طرف دیگر هم بسیار جالب بود. در آن دوره اتفاقاتی دور و بر من رخ می داد که قرار بود رخ بدهد. زیرا «دختر شایسته» تنها به این مربوط نمی شد که زیبایی ظاهری را به نمایش بگذاریم. این فرصتی برای من بود که بتوانم به نوعی نمادی از یک فرهنگ باشم و این واقعا برای من باعث خوشحالی بود. من توانسته بودم فرهنگ غنی هندی را در دنیا به نمایش بگذارم و نماینده دختران شایسته هندی باشم. این حرکت برای من بسیار دلنشین بود و به همین دلیل تغییرات ترسناکش را می پذیرفتم.

تو فعالیتت را به عنوان یک مدل کم نام و نشان شروع کردی و تبدیل به یک سوپراستار محبوب سینما شدی. این تفاوت هایی که اتفاقا خیلی هم زود رخ داد. قطعا چالش های زیادی در زندگی ات به همراه داشته است. درست است؟

- در صنعت سینمای ما این اتفاقی است که برای خیلی ها می افتد و برای من هم افتاد. سینما و سوپراستار شدن، یک دنیای تازه بود با مشکلات تازه. من در آن زمان قرار بود به تحصیلاتم ادامه دهم ولی وقتی وارد این دنیا شدم، تصمیم تغییر کرد و تصمیم گرفتم یک بازیگر باشم. این را فراموش نکنید «این تصمیمی بود که خودم گرفتم!» اولین فیلمی را که بازی کردم، به خاطر ندارم. به این دلیل که مانند همه بازیگران بعد از اینکه وارد این رشته می شوی، معمولا چند کار را به صورت همزمان انجام می دهی اما اولین فیلم بزرگی را که با بازی در آن با نظرات متفاوت مردم روبرو شدم، به خاطر دارم. از لحظه لحظه آن خاطرات خوشی در ذهنم هست. فیلم «DHOOM» فیلمی بود که من قبل از ورود به سینمای هالیوود بازی کردم زیرا احساس می کردم که اگر قرار است با مولفه های هالیوودی فیلمی را بازی کنم باید اول این مولفه ها را در سینمای کشور خودم تجربه کنمتا دریابم که نظر بیننده ها در این باره چیست. به همین خاطر بود که در این فیلم که به زبان انگلیسی هم ساخته شده بود، بازی کردم و واکنش مردم بسیار خوب بود. آنها به من می گفتندن تو یک نماد برای ما و فرهنگمان هستی. چرا درگیر این چنین نقش هایی شده ای؟ جوابی که در سر من بود این بود که «من یک بازیگرم!» به همین خاطر بود که سعی کردم در قبول نقش هایم در سینما دقت بیشتری داشته باشم.

تو قرار بود در فیلم «تروی» نقش «هلن» را بازی کنی. چه چیزی باعث شد بازی در کنار برد پیت را نپذیری؟! و البته بازی در فیلمی که فیلم درخشانی در سینمای دنیاست.

- من همیشه برای انتخاب هایم دلایل خاص خودم را دارم. شخصیت هلن نیز نکات بسیار زیادی داشت که جالب توجه بود اما من به خاطر شرایطی که داشتم نمی توانستم آن را بپذیرم. وقتی که فیلم نامه را برای من فرستادند، من چند بار آن را خواندم، صحنه های بسیار زیادی مابین «هلن» و «پاریس» وجود داشت که به هیچ شکلی با آن احساس راحتی نمی کردم. برایم پایبندی به موازین اخلاقی متناسب با فرهنگم مهمتر است تا بازی در فیلمی درخشان به همین خاطر بود که تصمیم گرفتم به این کار جواب رد بدهم.

ازدواج تو باعث شد که وارد یک خانواده سینمایی شوی.

- خب ما مدت ها قبل از اینکه با هم ازدواج کنیم، دو همکار بودیم، از طرف دیگر پدر همسرم یک اسطوره بزرگ در سینمای هند است اما نکته مهم این است که ما بازیگریم. جدای از هر چیزی این نکته مهم است که ما عاشق کاری هستیم که انجام می دهیم و بازیگر بودن ما و مخصوصا مسائل مربوط به پدر همسرم، باعث می شود که ما همواره حتی بیش از قبل در دید مردم باشیم. این نکته ای است که راه فراری از آن وجود دندارد. البته من با چنین مسئله ای اصلا مشکل ندارم و به عروس خانواده باچان بودن، افتخار می کنم.

بعد از به دنیا آمدن فرزندت تو دچار اضافه وزن شدی که باعث شد توجه همه به این نکته جلب شود. من همیشه فکر می کردم تو چطور می خواهی از شر این اضافه وزن خلاص شوی! اما شدی، با اراده زیاد و الان سر جای اولت هستی. چطور این کار را کردی؟

- راستش من هیچ وقت نفهمیدم که این همه توجه به این نکته برای چه بود؟! من و همسرم در این باره هیچ گاه نه بحثی داشتیم نه حتی اهمیتی به آن می دادیم. این یک اتفاق کاملا طبیعی و معمولی بود. این اتفاقی است که برای همه مادران می افتد. من با این اضافه وزن پیدا کردن کاملا راحت بودم. در واقع من چیزی بودم که می باید باشم. این موضوعی نبود که من بخواهم آن را پنهان کنم. اینکه کسی بخواهد وزن خود را کم کند، کاری است که همیشه می شود انجام بگیرد.

در دوره بار داری اصلا به فکر حفظ وزن و فیزیکم نبودم. چیزی که برای من اهمیت داشت تنها فرزندم بود. بسیاری از خانم ها بودند که پیش من می آمدند و از من تشکر می کردند که با وجود این اضافه وزن باز هم در انظار عمومی ظاهر می شوم. می گفتند این نکته باعث می شود که خیلی از خانم ها از اضافه وزنشان بعد از بارداری احساس بدی نکنند. البته واقعا من به این فکر نمی کردم و اصلا قصد انتقال پیامی نداشتم و نمی خواستم نکته ای را به دیگران ثابت کنم. من در حال انجام یک عملیات نیستم! من فقط زندگی عادی خودم را سپری می کنم. حالا به صورت گسترده ای مقابل چشم مردم!

دوست داری دوباره تبدیل به یک مدل شوی؟

- البته. اگر خدا بخواهد. چرا که نه!